HISTORIA

Chrzanowice wieś w powiecie noworadomskim, gmina Gosławice, parafia Kamieńsk. Wś liczyła 181 mieszkańców. W 1827 roku było tu 28 domów. Folwark w Chrzanowicach od Piotrkowa 28km, od Noworadomska 12km, od Gorzkowic 4km. Dawniej Folwark ten stanowił jedną hipotekę i całość z dobrami Gorzędów. Było 12 budowli drewnianych.

Do końca 1844 roku gnina Gosławice wraz z powiatem piotkowskim należała do guberni kaliskiej, Ukazem carskim z dniem 1 stycznia 1845 roku gmina znalazła się w granicach guberni warszawskiej, która powstała z połączenia guberni kaliskiej i mazowieckiej. Następne zmiany zostały wprowadzone ukazem carskim z 15 marca 1859 roku dotyczącym organizacji gmin wiejskich w Królestwie Polskim.

Z chwilą utworzenia guberni piotrkowskiej w 1867 roku weszła w jej skład i znalazła się w powiecie noworadomskim, który został wydzielony z powiatu piotrkowskiego. Według stanu z 1881roku do gminy Gosławice należały następujące wsie międzyinnymi Chrzanowice, Florentynow Gertrudów i Pudzików.

W latach 1914-1918 roku zniesiony został dotychczasowy podział na gubernie. Gmina Gosławice wraz z powiatem noworadomskim znalazła się na terenie Gubernatorstwa Lubelskiego w austriackiej strefie okupacyjnej. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku gmina Gosławice wraz z pow. radomszczańskim znalazła się w województwie łódzkim.

We wrześniu 1933 roku o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu radomszczańskiego na gromady, obszar gminy wiejskiej Gosławice podzielony został na dwanaście gromad: Chrzanowice, Gertrudów, Gosławice, Józefów, Kocierzowy, Kuźnica, Konradów, Okrajszów, Płoszów, Piaszczyce, Wąglin, Widawka. W tym czasie gmina liczyła 4724 mieszkańców i zajmowała obszar 6184 ha.